Uitwaaien in Ushuaia

Lieve mensen, wat gaat de tijd hier hard! Reizen is trouwens best hard werken. Bijna dagelijks staan we rond 06.00 uur op voor een snelle douche en ontbijt. Daarna wacht een transfer naar busstation, vliegveld of een excursie. Terwijl ik dit schrijf, lig ik op bed in ons boetiekhotel in Palermo, een hippe uitgaanswijk in B.A. De eerste drie weken zijn voorbij en we beginnen ons langzaam voor te bereiden op ons vertrek naar Lima (Peru). Het was vandaag 25 graden en prima loopweer: ecopark, Evitamuseum en langs vele terraspleintjes. Anders dan in San Telmo is hier meer een eetcultuur en zie je overal oude panden in fel geschilderde kleuren (streetart). Maar jullie hebben nog respectievelijk Ushuaia (Vuurland) en Mar del Plate (kust) van mij tegoed.

Om met Usuaia (zeg: "Oeswaja"), de meest zuidelijke stad ter wereld, te beginnen: een havenstad aan het Beaglekanaal met Antartica op werpafstand -nou ja 1000 km verderop- en een stukje Chili daartussen. Vuurland kent net als de rest van Patagonië vier seizoenen in een dag. Het waait en regent en de zon komt af en toe door; mooi genoeg voor een boottocht richting Kaap Horn. Eerst een vuurtoren en wat eilandjes en even later liggen we oog-in-oog met een op pinguïns gelijkende meeuwensoort, zeeleeuwen -wat meuren die beesten!- en een kolonie berg- en koningspinguïns; fenomenaal. De volgende dag bezoeken wij nationaal park Tierra del Fuego. Hier rijden nog stoomtreintjes uit de tijd dat gevangenen werden ingezet om een deel van het oerbos te kappen, dat diende als brandstof of voor de bouw van huizen in de stad beneden. Aan de hoogte van de stronken kun je zien wat voor weer het was: hogere stronken duiden op veel sneeuw tijdens de kap. Nu is de gevangenis weg en dient het smalspoor als attractie. Wat overgebleven is, is een mooi park met watervallen en gevarieerde vegetatie. De laatste dag breekt de zon door en beklimmen wij een berg (uitloper van de Andes) met gletsjer boven de stad. Wij zijn inmiddels niet de enige wandelaars hier, maar fraai is het wel. Een taxi brengt ons terug naar het centrum.

Die middag vliegen wij weer richting het noorden voor een bezoek aan kustplaats, Mar del Plata. Hier woont "ons mannetje in Argentinie". Hier zijn wij de enige Nederlanders. Wat een contrast met het zuiden: beetje Scheveningen of Zandvoort, maar dan tien keer zo groot. Een lange kustlijn, omzoomd door hoge flats, hotels, casino, pier en in het zuiden een vissershaven vol roestige schepen en enkele zeeleeuwen op de kade. Ons hotel ligt tegenover het park en de kathedraal. Beneden is een leuke koffietent, waar men ook lichte maaltijden serveert. Wij bezoeken een oude watertoren en lopen een dag later de kust af naar het noorden waar zich een designmuseum bevindt met fraaie portretfoto's van Argentijnse Erwin Olaf. De volgende dag breekt de zon door. Het strand is bezaaid met mensen onder gekleurde parasols of schouder-aan-schouder staand in de branding; de zeeleeuwenkolonie van Vuurland is hier niets bij! We huren een bed bij een zwembad, waar het iets rustiger is. De string is hier nog prominent aanwezig; zoveel verschillende blote billen kan ik niet meer aan. Om vier uur gaat de muziek op volle kracht (Carnaval!) en stroomt het kleine zwembad vol met spetterende kinderen; snel weg hier. Onze agent tracteert ons die avond op een BBQ in een restaurant, waar gegrild vlees af en aan gaat. Ook het lamsvlees smaakt ons hier heerlijk. Na drie dagen vinden wij het welletjes, nemen afscheid van onze reisleider en vertrekken naar het vliegveld voor een terugvlucht naar B.A. Hasta luego!