Chillen in Chili
20 februari 2020 - Puerto Natales, Chili
We zijn al goed twee weken onderweg en inmiddels via een luxe lijnbus in Puerto Natales aangekomen. Hier is alles net weer even anders: mensen, munteenheid, stopcontacten, eten, veel kleine armoedige huisjes van gekleurd hout en golfplaat en massa's laaghangende stroomkabels boven de straat. Om de grens over te gaan kostte ons bijna twee uur: bus in bus uit, hasjhond, rugzak door de scanner, visum en stempels en meegebracht fruit inleveren. Je komt er niet zo maar in. Onderweg eindeloze groene pampa's met grazende koeien. Ons hotel bevindt zich midden het centrum van het stadje. Veel winkels met outdoorspullen en restaurantjes. De volgende dag doen wij een excursie door nationaal park Torre del Paine. Het bergmassief bestaat uit scherpe punten die inderdaad op pijnbomen lijken en na iedere bocht zie je weer een meertje in felblauw of groen en het waait er flink. In een lodge serveren ze thee en de beroemde empanada's met kip en rundvlees. Onderweg zien we enkele condoors hoog overzweven en verderop ligt een huemul (inheemse hertenbok) ons vanaf een heuvel aan te staren: we zijn in Chili! De volgende dag melden wij ons vroeg in de ochtend aan boord van een catamaran voor een dagtocht richting gletsjers. Na een uur ploeteren tegen de golven (windkracht 9 en hoogtij) besluit de kapitein terug te keren. Mijn maag reageert evenals enkele medepassagiers opgelucht. Beetje deining is leuk, maar dit is niet te doen. En dan zitten we gewoon op een fjord! Iedereen krijgt de keuze voor een nieuwe tocht later die week of geld terug. Wij moeten morgen weer weg, dus kiezen het geld; wel jammer natuurlijk. En wat doe je als je plotseling extra "vrije" tijd hebt: winkelen. Ik vind een handig zakmes en een extra shirtje en Diana een paar hippe gympen. Zeer betaalbaar, alleen het eten en drinken zijn duurder dan in Argentinië; meer Hollandse prijzen. In Buenos Aires slurpten wij in een restaurant een fles Chardonay weg voor nog geen vijf Euro! Wat we hier ook hebben geleerd is dat de porties enorm zijn. Voor nog geen tientje heb je een flink stuk vlees of vis. Daar komt nog wel apart groente, rijst of friet bij, maar die deel je dan weer. Met fooi erbij zit je samen voor nog geen drie tientjes inclusief broodje vooraf en een glas wijn heerlijk te eten. Morgen vertrekken wij weer naar El Calafate (ander hostel, Tihuenas) en daarna vliegen wij naar het meest zuidelijke puntje van de wereld: Ushuaia in Vuurland. Groets, Hans
Foto’s
5 Reacties
-
Marianne De Wit:20 februari 2020Wat een mooie reis, wow! Dank voor het delen van jullie ervaringen Hans! Zo genieten wij ook een beetje mee!
-
Erik van Westen:20 februari 2020Misschien kom je Floortje nog tegen ... :-)
-
Pieter le Rütte:21 februari 2020Was even afgehaakt, ook omdat jouw berichten in mijn spambox terechtkomen. Mooi om alle verhalen te lezen en de foto's maken dat het nog meer gaat leven. Zet gerust ook wat foto's van het eten online! En hotels. Spektakel al die vogels, pinguïns en robben in Zuid Amerika. Veel plezier verder en ik zie uit naar het volgende bericht. Liefs, Pieter
-
Leo:22 februari 2020Gaaf jongens en fijn om mee te mogen kijken. Ben het met Pieter eens. Mag best zo af en toe een typische maaltijd tussen en het restaurantje dat er uitspringt. Geniet relaxed verder.
-
Marianne:23 februari 2020Mooie foto's! Ziet er schitterend uit, leuk om zo mee te kunnen kijken, tnxxx!